ജോതിക്ഷകുറിപ്പുകള്‍

.സ്ത്രി
ചിരിച്ചു ചിലക്കും ചിത.

.അമ്മ,
കടഞ്ഞും
നിണം പൊടിഞ്ഞും
ആശകള്‍ ഉറഞ്ഞുകൂടിയ
മുലകള്‍ ഉള്ളവള്‍.


നുണയന്‍

അണപൊട്ടിയൊലിക്കുന്ന
ആറ്റിലേക്ക്‌
വിലക്കപ്പെട്ടം ഫലം പേറുന്നൃ
മരത്തിന്റെ ഒരു കമ്പ്‌
ചാഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്‌.

കാഴ്‌ചകളെല്ലാം
വി്‌ണ്ടുകീറിയ ഒരുവന്‍,
അലകളുടെ സമൃദ്ധി-
ഓളംതല്ലുന്ന
അതിനരികിലേക്ക്‌
വേച്ചുവേച്ചു നടന്നടുക്കുന്നു.

യാത്രയില്‍,
മുറിവേല്‌ക്കാതിരിക്കാന്‍
രാകി പഴഞ്ചനായ ഒരായുധവും
അയാള്‍
ധരിക്കാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല.

അയാളുടെ
ആകാശമുനമ്പിന്‍ തീരം
ഒറ്റ കപ്പലുകളും ചേക്കേറാതെ
ശൂന്യമായതുകൊണ്ടാണിങ്ങനെ-
സംഭവിക്കുന്നതെന്ന്‌
അയാള്‍ നുണപറയുന്നു.

സത്യത്തിലപ്പോള്‍
നങ്കൂര കൊളുത്തുകളുടെ
നിരന്തര ഏറുകൊണ്ട്‌
അയാള്‍ അരിപ്പ കണക്കേ
ചോര്‍ന്നൊലിക്കുകയായിരുന്നു.